Mängkmol dänk ich drüba nohch.
Mängkmol ha ich´s au vagässe.
Aba was isch, wenn ich nümmi drüba nochdänke will, es aba nit vagässe ka?
Ablänkung! Aba des klappt nit imma.
Denn müess ich mich halt doch demit bschäfdige.
Ä andere Blickwinkl? Schwer.
Mängkmol goht´s ma güet.
Mängkmol goht´s ma schlecht.
Ä andres mol goht´s ma schlecht, obwohl alles güet isch.
Was isch dann? Ke ahnig.
Mängkmol goht alles liicht.
Mängkmol goht alles schwer.
Un was isch, wenn alles schwer vo de Hand goht, obwohl es doch eigendlich ganz liicht isch?
Tja... Dess weiss ich au nit.
Aber mängkmol isch alles in Ordnig un es git nüt z´bschwere.
Mängkmol siit me halt alles a bizli z´schwer, obwohl me gar kei Grund dezüe het.
Mängkmol müess me sich halt ebe eifach numme uf di chleine Sache im Lebe bsinne.
Rennt me imma numme de grosse Sache nooch, ka´s bassiire, daß me de Blick für´s eigentliche Glück valiirt.
So isch´s halt mängkmol.
Mängkmol ha ich´s au vagässe.
Aba was isch, wenn ich nümmi drüba nochdänke will, es aba nit vagässe ka?
Ablänkung! Aba des klappt nit imma.
Denn müess ich mich halt doch demit bschäfdige.
Ä andere Blickwinkl? Schwer.
Mängkmol goht´s ma güet.
Mängkmol goht´s ma schlecht.
Ä andres mol goht´s ma schlecht, obwohl alles güet isch.
Was isch dann? Ke ahnig.
Mängkmol goht alles liicht.
Mängkmol goht alles schwer.
Un was isch, wenn alles schwer vo de Hand goht, obwohl es doch eigendlich ganz liicht isch?
Tja... Dess weiss ich au nit.
Aber mängkmol isch alles in Ordnig un es git nüt z´bschwere.
Mängkmol siit me halt alles a bizli z´schwer, obwohl me gar kei Grund dezüe het.
Mängkmol müess me sich halt ebe eifach numme uf di chleine Sache im Lebe bsinne.
Rennt me imma numme de grosse Sache nooch, ka´s bassiire, daß me de Blick für´s eigentliche Glück valiirt.
So isch´s halt mängkmol.