Moiserisch Emil

Moiserisch Emil
Eine Geschichte von der Dienlichkeit der Dummheit und der Rechtschaffenheit der Lüge.

Im Hinnerlaand, wait fut fo all den groe Schdädde un den draiggischde Schdroose do, do wuunte emool ean kleene Moiserisch met Noome Emil zefriire ii aller Röuh fear sisch hii, allee un ii sai Zait. Emil lebte schu im dreate Joar uune grissare Sorje un Nuut innam Gadoffelschdreach, groat su däif wai ean Schuch laang eas, ii saim Moiseloch oom Saibisch. Doch woar Emil nit eefach e groe Mäas wäi all däi aanare grooe Mois, nee, oin Emil woar schu woas besunascht, und kunnt gehaikse, woar he frailich sealbst noch nirremool wost.
Es woar Härbst. De Sunn schdaan däif eawwam Friirewaald und moschd laange Schwoare. De Bläära woarn schu baal all unne, koal de Waald, un nooschts woar aach schu häi un do e besje Frost. Es woar heanne ii de Zait, un oin Emil hat jo ganz und goar fageasse, sisch im sai Weantaföura ze kimman. Als Gadoffeln freasse, aach wann´em de Daigge foll dofoo hing, doas wollte jo aach nit, schu goarnit of Kreastdoag. Su moschte sisch da nochemool of, im all noch sai Wärk baienee ze lange.
He ailte sisch un hat sai läiwe Last, alles of emool ze packe. Un es woarem e schwiare Äarbt, all däi Kärna, Bearn un doas besje Howwastruu un Korn noch baienee ze kräie. Aach häis es ofzebasse, nit sealbst gefreasse ze wearn, wail groat im däi Zait, wu de Fealla koal sai, däi Bussarde, Katze un Fekse noon Mois oom Luurn un Läawwan woarn. Äawwa oin Emil läiß sisch nit obhaale, aach nit fo deam ee un aanare Gezessel hinnan Schdräsche oom Gewann, doas do schu e ganze Wail häar ooging. Eabs frailisch e Katz äawwa ean Foks gesai kint, äawwa aach nuar de Weand, doas woar n nit ze rische. Su glaabte sisch ii Friire. Doch groat, wäi he sisch inam aale Päsch Schdruh e wing äasröuhe wollt, do su loag un e besje fear sisch hiitreemte, do fäil of emool ean gruuße, dunkle Schwoare eawa de Foarsche, bläib schdii, un de Himmel wurd met eam Schloag su schwoatz wäi oom Jukobsdoag. Uschd, su schäins, kinnts e Wolge sai, woas nit waira wunnerte, un oin Emil dooscht sisch, därres Raa geawwe kinnt un sisch ailn miste, äawwa do, met eam Schraicke, därrem´s Feall gro fear Angst wurd, do schdaan e Katz.
[ 4]„Ei, hab ich dich, und so einen fetten Bissen! Doch bevor ich dich fresse, mein Mäuslein, sollst du mir noch ein Spiel sein. Komm auf, beweg dich!" - koam däi Schdeamm fo uuwe roab, groat su schorb, wäi sisch e fresch gehoarte Saase im Kliiaicka ohutt, und doas woar da schu de halwe Duud.
[ 4]Nirremool ean Molgolwes kunt häi noch schneall genung kraische. Doch oin Emil behäil sai Röuh:
[ 4]„Huschemool, Katz, wann Döu masch freasse weard, da will asch Da fearhäar noch sa, ween de fresst."
[ 4]Un he schbekulierte dodroff, däss däi Katz fremd sai misste un sisch met den Hinnerlenner nit su besunascht äaskaante, worrem jo sai Gleck sai kint, aach kunt däi Katz ewail ganz aanascht geschwätze wäi sost däi Katze im Feald:[ 4]„Du kleiner Wicht, Du ..." - fing se da huugnessisch oo - „... was hast Du mir denn schon zu bieten? Wir Katzen sind die ausgewählten Geschöpfe, Euch Mäuse zu vertilgen!" [ 4]Dodebai hoob se earn Schwanz wäi´n fresch geweelte Bojemeesta sai Noos. Doch woar doas deam Emil noch ke Antwort:
[ 4]„Wea ..." - su wolt he da aach glaisch wesse - „ ... beschdimmt da häi däi Beschdimmung?"
[ 4]Do misste däi Katz uschd emool e besje noodenke, woar se doch of su Frooche goarnit iigeschdaalt:
[ 4]„Was soll das nun heißen?" - wurd se do biis un goschdisch, groat su, wäi e aal aales, uufahoirotes Schöulleerersche. Äawa oin Emil meante, e Raascht of sai Frooche ze hu, su kurz fear saim Duud und aach noch feam Kreastdoag.
[ 4]„Es ist nun mal der Plan der Welt, der euch Mäuse zu unserer Speise und Kurzweil bestimmt hat" - kreeschte do schneappisch gesäät.
Doch fo suum Wältplan hat oin Emil noch näat gehut:
[ 4]„Mach Deanga, no suum Wältplan weat döu masch etz freasse - häi bai ois?"
[ 4]Äntweda het däi foarnehme Katz ean Knall, äwwa suun Wältplan giats werklich, dooscht de Emil bai sisch. Ma kräit jo aach nit jeeden Doag alles glaisch su met, un woas de Hinnerlenna als nit schraibt, doas giats da aach nit. Doch sillt doas da richdisch sai, doas met deam Wältplan, da misst ma den Wältplan groat emool ennern. Suwait kiim´s da noch, däss do jeeda jeeden freasse kinnt, nuar wail dear sisch no suum Wältplan ofschbiin deet, wunnerte sisch de Emil, un goab dea Katz glaisch emool e Poar Rätselscher off:
[ 4]„Bass emool off, Katz, asch sai aach woas besunascht, asch ka gehaikse un kinnt, wann asch willt, of de Schdäll ean Hund sai un groat emool dasch gefreasse."
[ 4]„Vorher fresse ich Dich!" - focht däi Katz zerregge.
[ 4]„Ach, doas notzt Da goarnäad, binne Sekunde ka asch masch aach iin Schdee fahaikse, un da laije asch dia im Moache rim, bes de faraikst!"
[ 4]„Na, dann hex doch mal!"
[ 4]„Ai, wann De ma nit glääwe weat, da freass masch doch!"
[ 4]Etz hat däi Katz ere läiwe Nuut. Den Moiserisch ze freasse, doas kinnt jo bedoire, feräasgesast, dear kinnt haikse, däss se ean Schdee freasse deet. Aanascht erim gedooscht, kinnt der sisch jo iin Hund fahaikse un säi sealbst freasse. Wäi´s aach imma sai sillt, däi Sache woar etz e besje fawekelter als se sisch sealbst oom Oofang feargeschdaalt hat. Su wollt se uschdemool alles röue lesse un deam Moiserisch sai Haikserai emool äasprowiirn. Un sillt dear Moiserisch da läije, da kinnt se ean jo imma noch gefreasse - dooscht sisch däi Katz:
[ 4]„Sag mal, Mäuesrich, kannst Du Walfische in kleine, zappelnde Käfer verhexen?" - wollt se da merrem laise Schdeammsche heannerim wesse.
[ 4]„Waalfesch kinn mer häi nit jeden Doag kräie un Käfa hu ma in Gadoffen schu genung. Do breache ma näad ze haikse und näad ze beschdänn" - goab de Emil ze faschdii, un he meante noch dodroff, därre of Beschdällung jo aijentlisch nit su gärn gehaikse deet. Doch silt eam doas „kee Schwiirichkääre" mache, doas met den Waalfesch, deet ma doas foon Käfa äas rekwärts betroachte, also äas Käfa da groat emool Waalfesch gemache. Nuar hät ma da alls däi Waalfesch offm Aika laije, un doas wear da zöu näat Notze. Äawwa dai Katz goab nit noo, säi wollts da gans genää wesse.
[ 4]„Kannst Du, sagen wir mal, aus ganz großen Hunden ganz kleine Spatzen machen ...?"
[ 4]„ ... un äas kleene, dinne Mois decke, fette Hamster met Zimt und Schmaand drof - doas deet da groat su basse! - gealle?" - fäil de Emil dea Katz groat emool iis Woart.
„Naja, ähäm, was kannst Du noch?"
[ 4]„Asch ka da ean Laandroat in Esel fahaikse, fearwärts un rekwärts, rof un roab, hi un häar, groat wäi de se gebreache kaast - wann Woal eas."
[ 4]„Dann könntest Du also auch mich verhexen?"
„Iin Esel äawwa iin Laandroat?"
[ 4]„Pah! - Esel oder Landrat?"
[ 4]„Alles desälwe Prais!"
[ 4]„Mach aus mir einen Tiger!"
[ 4]„Ean Okse deaf´s nit sai?"
[ 4]"Wie bitte! - in einen Ochsen?"
[ 4]„Jouw! Iin Okse!"
[ 4]„Frechheit! Mach aus mir einen Tiger!"
[ 4]„Wäi gruuß, wäi bräät, wäi degge?"
[ 4]„Den schönsten, den Du machen kannst!"
[ 4]„Sbirisch äawwa indisch?"
[ 4]„Den größten und den schönsten!"
[ 4]„Also da sibirisch."
[ 4]„Dann mach schon, los, mach schon ...!"
[ 4]„ ... ai, soachte, soachte ... "
[ 4]„ ... los!"
[ 4]„Fear sibirische Tiga breach asch frailisch noch e besje mii Wärk als wäi doas, woas asch etz häi baienee hu, do misste ma schu noch e besje woate."
[ 4]Un doas, su schäins da, kunt aach däi Katz faschdii. Oin Emil moschd sich werra oos Soomeln dro, groat su, als wiar näad bassiert, glaabt doch däi Katz, doas alles wear fear de Haikserai. Baal harre de Backe werra su foll, därre nit mii alles traa kunt. Dear Katz äawwa, uugedellisch, wäi e foarnehme Katz nuar sai kunt, ging doas alles fiel ze langsam. Aach koam schu de Mond rof, Niawwel loag schu in Foarsche, un es fing oo, langsam kaalt un nass ze wearn.
[ 4]„Moiserisch ..." - focht ze do zornisch - " ... bald ist tiefe Nacht und Schlag Mitternacht will ich ein Tiger zu sein!"
[ 4]Un Se woar dobai su ofgeregt wäi kleene Kean oom Hailischdeoowed, däss sealbst de Hoase im Feald, däi doas alles metkräit harre, fear Lache näad mih de Uurn schdrackhaale kunte.
[ 4]„Ai, Katz, wann de ma mool healfe deest, da gings schnealla, un döu kinst da aach noch derre Owed ean Tiiga sai, sost uscht monse morje." - knärwelte de Emil ii sai Boarthoarn, un he loog dear Katz de Hucke foll, wäi´s schleamma näad mih sai kunt.
[ 4]Geweass, doas woar dear Katz nit raascht, aach noch metzehealfe, un wäi ma sisch jo fearschdänn ka, eas jo su e Oart Äarbt fear e Katz e ugewuhnte Beschäftischung. Doch se fing oo, sich iis Mäal nii ze stobbe, woas do su loag, groat, wäi´s de Emil fearmoscht, un se moscht dobai e Fratz wäi e Kräatschoisel.
[ 4]„Un neamm aach noch däi Miarn do heanne met!" - räif de Emil, wubai se kaum noch freeje kunt fear woas, weeje den Käanna im Mäal. E fägedarische Ärnährung hat se jo groat nit im Seann, äawwa se wolt doch emool gefroot hu:
[ 4]"Mäuserich, wozu denn noch die rote Mohrrübe?"
[ 4]"Fear de Foarwe im Feall, un mach´s Mäal zöu, Döu Bläss, sost fann da noch de ganze Käanna räas!" - kreescht se da aach noch gescholle.
[ 4]Un se noam aach noch däi Miarn met un hing sisch aach noch ean Schdreach Beearn oon Schwanz, domet jo alles fear däi gruuße Haikserai dobai sai sillt. Follbepackt met den schiinste Früchte, däi´s im däi Zait im Feald noch goab, moschte sisch da bääre derthii, wu däi Fawaanelung schdatfeanne sillt. Doch wu frailisch, doas wost nuar de Emil.
[ 4]Un wail he innawegs met dear Katz nit imma Schritt haale kunt, faan he aach häi noch e geschoire Lösung:
[ 4]. „Saig emool, Katz, wäi wiars da, wann De masch noch e Schdecksche Weg traa deest? Miar wiarn da schnealla do un asch kint masch noch e besje äasröuhe. Su ean Tiga ze mache, doas kost doch e wing Kraft." - meante de Emil.
Däi Katz wollt´s da etz su kurz fearm Ziil aach näad mii su genää neamme un näad fadärwe. Su moscht se ean broafe Kniggs, un oin Emil schdäig de Regge nof, wärmte sisch im Feall, un läis sisch heemtraa - groat fear sai Moiseloch. Deart wurd oabgeloare un alles fain baienee gemoschd, groat su, wäi sichs im Hinnerlaand gehut, domet aach näad fadärwe kunt.
[ 4]Doas met dear Haikserai, doas woar da aach noch schnell gehaale: Met eam gruuse Satz woar de Emil ii saim Moiseloch inna de Ear faschwunn. He hat sisch eefach foom Biarre futgehaikst un de ganze Weanta näad mii gesee! Däi Katz harrem sufiil baienee geträät, därre nit mii näas misste. Äawaa säi sealbst soll noch e laange Zait bes wait noo Kreastdoag oom Moiseloch geseasse un gewoat hu, däss se nochemool als Tiga of de Wält kimt. Donoo soll se sisch da fasucht hu, den Wältplan werra ze räperiirn, wäis de Hoase fazoolte, un wann se nit foom Hund gefreasse woarn eas, da räperiirt se häare noch.
 



 
Oben Unten