A Aurelien Mitglied 8 Januar 2003 #1 im Januarmond, mein stilles Herz; o trüb und schwer: dein finstrer Tau! dein mundgebälk birgt schmerzvoll leis Gewürge noch wie schwer'los doch mein sanfter Leib in deinen Zweigen dorrt
im Januarmond, mein stilles Herz; o trüb und schwer: dein finstrer Tau! dein mundgebälk birgt schmerzvoll leis Gewürge noch wie schwer'los doch mein sanfter Leib in deinen Zweigen dorrt