Up dän Kerkhoff, gliek am Bronnen,
ist dä Platz, wo fern von’ Paff,
intrigander Klatsch jesponnen
un jelogen ward int Kaff!
1. Büerin to Else:
„Ick häb hüt dyn Oll’n jetroffen!
Dä is wohl een Fruenschworm?
Hinnerm Grondkrouch*, stänkbesoffen,
un äam hang än Weib am Orm!“
2. Büerin:
„Töv man Else, bet he nöchtern,
dann smiets dän tau Dör hinaus!“
3. Büerin:
„Else is dotau tau schöchtern!
Dä steiht völlich hinnerm Klaus!“
Eene Büerin daneben hockt in’ Busch und seicht un strullt:
„Miener künnte wat erlehm!“,
bläktse, „Över wer is schuld?“
„Goden Dach, wat sunnig Wedder!“
Oh myn Gott, de Paff kümmt, rasch
Gosche halden, dat is bedder!
Woteremmer, Geeßkann, …
Oll Büerin’ tausamm:
„Goden Dach, god Dach, Herr Parrer!“
He goht smonzelnd tau dä Else.
(derch dän Busch de Blick wärd starrer
un es recken sich dä Hälse)
(He küsst Elsen de Flosse!)
Anjewurzelt stoht de Menge.
Keener secht wat, keener rührt
sick vom Flegg, schweicht im Jedränge,
wei än Paff dä Els "verführt".
Stimme vun hinnerm Busch:
„Lot us beten! Lot us beten!“
-
Dann, tu Hus by Hund un Ochs,
heeßts: „Wat san de Lü beschäten!“,
zetert man: „Wat för'n Jesocks!
* Grondkrouch: Grundkrug, Waldgebiet hinter Solpke/Altmark Richtung Hellberge
ist dä Platz, wo fern von’ Paff,
intrigander Klatsch jesponnen
un jelogen ward int Kaff!
1. Büerin to Else:
„Ick häb hüt dyn Oll’n jetroffen!
Dä is wohl een Fruenschworm?
Hinnerm Grondkrouch*, stänkbesoffen,
un äam hang än Weib am Orm!“
2. Büerin:
„Töv man Else, bet he nöchtern,
dann smiets dän tau Dör hinaus!“
3. Büerin:
„Else is dotau tau schöchtern!
Dä steiht völlich hinnerm Klaus!“
Eene Büerin daneben hockt in’ Busch und seicht un strullt:
„Miener künnte wat erlehm!“,
bläktse, „Över wer is schuld?“
„Goden Dach, wat sunnig Wedder!“
Oh myn Gott, de Paff kümmt, rasch
Gosche halden, dat is bedder!
Woteremmer, Geeßkann, …
Oll Büerin’ tausamm:
„Goden Dach, god Dach, Herr Parrer!“
He goht smonzelnd tau dä Else.
(derch dän Busch de Blick wärd starrer
un es recken sich dä Hälse)
(He küsst Elsen de Flosse!)
Anjewurzelt stoht de Menge.
Keener secht wat, keener rührt
sick vom Flegg, schweicht im Jedränge,
wei än Paff dä Els "verführt".
Stimme vun hinnerm Busch:
„Lot us beten! Lot us beten!“
-
Dann, tu Hus by Hund un Ochs,
heeßts: „Wat san de Lü beschäten!“,
zetert man: „Wat för'n Jesocks!
* Grondkrouch: Grundkrug, Waldgebiet hinter Solpke/Altmark Richtung Hellberge